Hamilton Virginia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dzieciństwa
Skocz do: nawigacja, szukaj
m
m
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:hamilton3.jpg|300px|thumb|left|Virginia Hamilton]]Virginia Hamilton (urodziła się 12 marca 1936 w Yellow Spring, Ohio, zmarła 19 lutego 2002 w Dayton, Ohio)- afroamerykańska autorka książek dla dzieci. Napisała 41 książek różnych gatunkowo, od osadzonych w folklorze, przez biograficzne, po sciene-fiction, które zostały przetłumaczone na wiele języków świata. Swoją twórczością głęboko zakorzenioną w kulturze afroamerykańskiej wniosła nieprzeceniony wkład w dziedzinę literatury dla dzieci. Jej książki są wyrazem troski o pamięć pokoleniową i dziedzictwo bogatej kultury etnicznej Afroamerykanów. Jej powieści są swoistym hołdem złożonym afroamerykańskiej tradycji oralnej. Literaccy krytycy jej twórczości, nazwali ją dokumentalistką oraz kolekcjonerem opowiadań o afroamerykańskim doświadczeniu dorastania. Sama Virginia określiła swoją literaturę jako "literaturę wyzwoleńczą”, podkreślającą doświadczenia zwykłych Afroamerykanów. Pisząc swoje powieści przeczesywała archiwa do wczesnych manuskryptów z dawno zapomnianymi piosenkami, zagadkami, anegdotami, baśniami, mitami i legendami. Przenosząc wyrafinowany styl faulknerowski do literatury dla dzieci, zmieniła jej wydźwięk, dla kolejnych pokoleń czytelników.
+
[[Plik:hamilton3.jpg|200px|thumb|left|Virginia Hamilton, Żródło: http://www.ala.org/awardsgrants/coretta-scott-king-virginia-hamilton-award-lifetime-achievement]]Virginia Hamilton (urodziła się 12 marca 1936 w Yellow Spring, Ohio, zmarła 19 lutego 2002 w Dayton, Ohio)- afroamerykańska autorka książek dla dzieci. Napisała 41 książek różnych gatunkowo, od osadzonych w folklorze, przez biograficzne, po sciene-fiction, które zostały przetłumaczone na wiele języków świata. Swoją twórczością głęboko zakorzenioną w kulturze afroamerykańskiej wniosła nieprzeceniony wkład w dziedzinę literatury dla dzieci. Jej książki są wyrazem troski o pamięć pokoleniową i dziedzictwo bogatej kultury etnicznej Afroamerykanów. Jej powieści są swoistym hołdem złożonym afroamerykańskiej tradycji oralnej. Literaccy krytycy jej twórczości, nazwali ją dokumentalistką oraz kolekcjonerem opowiadań o afroamerykańskim doświadczeniu dorastania. Sama Virginia określiła swoją literaturę jako "literaturę wyzwoleńczą”, podkreślającą doświadczenia zwykłych Afroamerykanów. Pisząc swoje powieści przeczesywała archiwa do wczesnych manuskryptów z dawno zapomnianymi piosenkami, zagadkami, anegdotami, baśniami, mitami i legendami. Przenosząc wyrafinowany styl faulknerowski do literatury dla dzieci, zmieniła jej wydźwięk, dla kolejnych pokoleń czytelników.
  
Virginia Hamilton była najmłodszą z pięciorga dzieci Kennetha Jamesa i Etty Belle (z domu Perry). Dorastała na małej farmie niedaleko Yellow Springs, w stanie Ohio. W otoczeniu licznej rodziny i kuzynostwa z zachwytem oddawała się obserwacji okolic wiejskiej Ameryki, słuchaniu jej dźwięków, chłonięciu zapachów. Te fascynacje jako osoba już dorosła, przeniosła na karty swoich opowieści dla dzieci. Prawdopodobnie największy wpływ na literacką twórczość Virginii miał fakt, że jej rodzice byli wspaniałymi gawędziarzami, jak również to, że zachęcali córkę do częstego czytania i pisania. Virginia zapamiętała przekazywane jej przez mamę opowieści dziadka Leviego Perry, który jako dziecko, zdołał uciec z niewoli ze Stanu Wirginia. W ucieczce towarzyszyło mu około 50 000 niewolników, którzy przekraczając rzekę Ohio, wspomagani przez Indian Shawnee oraz białych abolicjonistów, osiedlali się na terenach starej podziemnej kolei. Virginia w swoich powieściach oddaje przeżycia owych ukrywających się niewolników, co po dzień dzisiejszy, u młodych czytelników, wywołuje wzruszenie nad ich losem. Virginia wielokrotnie wspominała słowa dziadka przekazane jej w opowieściach matki „opowiem Ci jak uciekłem z niewoli (…) aby niewolnictwo nigdy Cię nie spotkało", zdając sobie sprawę jak ważna część kulturowego dziedzictwa została jej przekazana. Warto wspomnieć, że imię Virginia zostało nadane pisarce na cześć dziadka i jego miejsca urodzenia –stanu Virginia.  
+
Virginia Hamilton była najmłodszą z pięciorga dzieci Kennetha Jamesa i Etty Belle (z domu Perry). Dorastała na małej farmie niedaleko Yellow Springs, w stanie Ohio. W otoczeniu licznej rodziny i kuzynostwa z zachwytem oddawała się obserwacji okolic wiejskiej Ameryki, słuchaniu jej dźwięków, chłonięciu zapachów. Te fascynacje jako osoba już dorosła, przeniosła na karty swoich opowieści dla dzieci. Prawdopodobnie największy wpływ na literacką twórczość Virginii miał fakt, że jej rodzice byli wspaniałymi gawędziarzami, jak również to, że zachęcali córkę do częstego czytania i pisania. Virginia zapamiętała przekazywane jej przez mamę opowieści dziadka Leviego Perry, który jako dziecko, zdołał uciec z niewoli ze Stanu Wirginia. W ucieczce towarzyszyło mu około 50 000 niewolników, którzy przekraczając rzekę Ohio, wspomagani przez Indian Shawnee oraz białych abolicjonistów, osiedlali się na terenach starej podziemnej kolei. Virginia w swoich powieściach oddaje przeżycia owych ukrywających się niewolników, co po dzień dzisiejszy, u młodych czytelników, wywołuje wzruszenie nad ich losem. Virginia wielokrotnie wspominała słowa dziadka przekazane jej w opowieściach matki „opowiem Ci jak uciekłem z niewoli (…) aby niewolnictwo nigdy Cię nie spotkało", zdając sobie sprawę jak ważna część kulturowego dziedzictwa została jej przekazana. Warto wspomnieć, że imię Virginia zostało nadane pisarce na cześć dziadka i jego miejsca urodzenia –stanu Virginia. [[Plik:hamilton2.jpg|300px|thumb|right|Virginia Hamilton, Źródło: https://www.biography.com/people/virginia-hamilton-21106647]]
  
 
Virginia ukończyła szkołę średnią i otrzymała stypendium w Antioch College w Yellow Springs. W 1956 roku przeniosła się na Ohio State University w Columbus i studiowała literaturę i twórcze pisanie. Była pierwszą osobą w rodzinie która ukończyła studia. W 1960 roku poślubia poetę i autora książek dla dzieci Arnolda Adoffema. W 1969 roku przeniosła się z wraz rodziną z powrotem do Yellow Springs w stanie Ohio. Tak jak przez całe życie pola uprawne w południowo-zachodnim stanie Ohio były domem dla rodziny jej matki, tak później stały się dla założonej przez Virginię rodziny.  
 
Virginia ukończyła szkołę średnią i otrzymała stypendium w Antioch College w Yellow Springs. W 1956 roku przeniosła się na Ohio State University w Columbus i studiowała literaturę i twórcze pisanie. Była pierwszą osobą w rodzinie która ukończyła studia. W 1960 roku poślubia poetę i autora książek dla dzieci Arnolda Adoffema. W 1969 roku przeniosła się z wraz rodziną z powrotem do Yellow Springs w stanie Ohio. Tak jak przez całe życie pola uprawne w południowo-zachodnim stanie Ohio były domem dla rodziny jej matki, tak później stały się dla założonej przez Virginię rodziny.  
Linia 7: Linia 7:
 
Virginia Hamilton była pierwszą afroamerykańska pisarką, która wstąpiła na szczyt amerykańskiego krajobrazu literackiego. Większość jej zbiorów afroamerykańskiego folkloru oraz opowieści o wyzwoleniu z czasów niewolnictwa, uzyskała prestiżowe nagrody. Pierwsza powieść ''Zeely'', wydana w 1967 otrzymała Nagrodę Nancy Bloch. Powieść ukazała się w czasach, gdy większość książek poświęconych doświadczeniu Afroamerykanów zajmowała się kwestiami takimi jak segregacja rasowa i ubóstwo. Książka ukazywała różnorodność rasową w sposób, który był nietypowy w przypadku książek dla dzieci - tj. nie jako zagadnienie do konfrontacji, ale jako naturalny aspekt życia. Powieść przedstawiała historię dziewczyny, która latem, przebywając na farmie wuja, jest urzeczona tajemniczą, lokalną kobietą, która, jak wierzy, jest królową Watusi.  Z kolei opublikowana w 1971 roku ''The Planet of Junior Brown'', uzyskuje nagrodę Lewisa Carrolla Shelfa, a 1997 roku ukazuje się ekranizacja na podstawie tejże powiesić w reżyserii Clementa Virgo. Za powieść wydaną w 1974 roku ''MC Higgins, the Great'', która zgłębiała doświadczenia Afroamerykańskich nastolatków w Appalachach, pamięć głównego bohatera o czasach niewolnictwa, mimo niemalże stu lat od jego zniesieniu, autorka uzyskała Medal Newber, jednocześnie stając się pierwszym czarnoskórym autorem, który owo odznaczenie otrzymał. Książka zdobyła także nagrody: National Book Award, Lewisa Carrolla Shelf Award, Boston Globe- Horn Book Award i New York Times Award dla najlepszej książki roku dla dzieci. W kolejnych latach 1978-1981 ukazuje się trylogia fantastyczna ''Justice and Her Brothers'' (''Greenwillow''; ''Dustland''; ''The Gathering'').  
 
Virginia Hamilton była pierwszą afroamerykańska pisarką, która wstąpiła na szczyt amerykańskiego krajobrazu literackiego. Większość jej zbiorów afroamerykańskiego folkloru oraz opowieści o wyzwoleniu z czasów niewolnictwa, uzyskała prestiżowe nagrody. Pierwsza powieść ''Zeely'', wydana w 1967 otrzymała Nagrodę Nancy Bloch. Powieść ukazała się w czasach, gdy większość książek poświęconych doświadczeniu Afroamerykanów zajmowała się kwestiami takimi jak segregacja rasowa i ubóstwo. Książka ukazywała różnorodność rasową w sposób, który był nietypowy w przypadku książek dla dzieci - tj. nie jako zagadnienie do konfrontacji, ale jako naturalny aspekt życia. Powieść przedstawiała historię dziewczyny, która latem, przebywając na farmie wuja, jest urzeczona tajemniczą, lokalną kobietą, która, jak wierzy, jest królową Watusi.  Z kolei opublikowana w 1971 roku ''The Planet of Junior Brown'', uzyskuje nagrodę Lewisa Carrolla Shelfa, a 1997 roku ukazuje się ekranizacja na podstawie tejże powiesić w reżyserii Clementa Virgo. Za powieść wydaną w 1974 roku ''MC Higgins, the Great'', która zgłębiała doświadczenia Afroamerykańskich nastolatków w Appalachach, pamięć głównego bohatera o czasach niewolnictwa, mimo niemalże stu lat od jego zniesieniu, autorka uzyskała Medal Newber, jednocześnie stając się pierwszym czarnoskórym autorem, który owo odznaczenie otrzymał. Książka zdobyła także nagrody: National Book Award, Lewisa Carrolla Shelf Award, Boston Globe- Horn Book Award i New York Times Award dla najlepszej książki roku dla dzieci. W kolejnych latach 1978-1981 ukazuje się trylogia fantastyczna ''Justice and Her Brothers'' (''Greenwillow''; ''Dustland''; ''The Gathering'').  
  
Virginia Hamilton całą swoją twórczością literacką dążyła do edukowania czytelników o polityce rasowej i czasach niewolnictwa w Ameryce. Większość jej powieści i opowiadań dla dzieci i młodzieży, sięga korzeniami tradycyjnych baśni, mitów i legend afrykańskich (''Bruh rabbit and the tar baby girl'', 2003; ''Wee Winnie Witch's Skinny'', 2004; ''Drylongso'', 1992; ''Jaguarundi'', 1995; ''The girl who spun gold'', 2000), ''Wee Winnie Witch`s Skinny: an original africanamerican scare tale'', 2004). Część tzw. „czarnego” folkloru przedstawia także w ''The People Could Fly: American Black Folktales'' (1985, zbiór legend zdobył nagrodę Coretta Scott King Award), w przepięknie ilustrowanym zbiorze wielokulturowych opowieści z całego świata ''The Dark Way: Stories from the Spirit World'' (1990) oraz bajkach i legendach zwierzęcych (''When birds could talk& bats could sing: the adventures of brush sparrow, sis wren and their friends'', 1996; A Ring of Tricksters: Animal Tales from America, the West Indies, and Africa, 1997). O obchodach tradycyjnych świąt Bożego Narodzenia w Afroamerykańskiej rodzinie w stanie Ohio opowiada dzieciom w ''The Bells of Christmas'', 1989. W konwencji gatunkowej realizmu magicznego, w kilku powieściach podejmuje kwestie dojrzewania, poszukiwania tożsamości w rodzinach wielokulturowych i odmiennych rasowo(''Arilla Sun Down'', 1976; ''Plain City'', 1993). W twórczości Virginii Hamilton, postacie fantastyczne, duchy zmarłych legendarnych przodków, pojawiają się także kiedy podejmuje trudne tematy takie jak przemoc wobec dzieci, problemy rozbitych rodzin (''Sweet Whispers'', ''Brother Rush'', 1982, zdobywca nagrody Boston Globe-Horn Book Award i Coretta Scott King). Virginia Hamilton wydała także biografie oraz spuściznę kilku działaczy politycznych, walczących z kolonialną świadomością (''W. E. B. Du Bois: A Biography'', 1972; ''The Writings of W .E. B. Du Bois'', 1975; ''Paul Robeson: the life and time of a free black man'', 1974) oraz zwykłych, biednych ludzi, zbiegłych niewolników, zmagających się z rasizmem, na tle wojny secesyjnej (''Anthony Burns: The Defeat and Triumph of a Fugitive Slave'', 1988; ''Many Thousand Gone: African Americans from Slavery to Freedom'', 1993).
+
[[Plik:hamilton1.jpg|400px|thumb|left|Virginia Hamilton, Żródło: https://www.biography.com/people/virginia-hamilton-21106647]]Virginia Hamilton całą swoją twórczością literacką dążyła do edukowania czytelników o polityce rasowej i czasach niewolnictwa w Ameryce. Większość jej powieści i opowiadań dla dzieci i młodzieży, sięga korzeniami tradycyjnych baśni, mitów i legend afrykańskich (''Bruh rabbit and the tar baby girl'', 2003; ''Wee Winnie Witch's Skinny'', 2004; ''Drylongso'', 1992; ''Jaguarundi'', 1995; ''The girl who spun gold'', 2000), ''Wee Winnie Witch`s Skinny: an original africanamerican scare tale'', 2004). Część tzw. „czarnego” folkloru przedstawia także w ''The People Could Fly: American Black Folktales'' (1985, zbiór legend zdobył nagrodę Coretta Scott King Award), w przepięknie ilustrowanym zbiorze wielokulturowych opowieści z całego świata ''The Dark Way: Stories from the Spirit World'' (1990) oraz bajkach i legendach zwierzęcych (''When birds could talk& bats could sing: the adventures of brush sparrow, sis wren and their friends'', 1996; A Ring of Tricksters: Animal Tales from America, the West Indies, and Africa, 1997). O obchodach tradycyjnych świąt Bożego Narodzenia w Afroamerykańskiej rodzinie w stanie Ohio opowiada dzieciom w ''The Bells of Christmas'', 1989. W konwencji gatunkowej realizmu magicznego, w kilku powieściach podejmuje kwestie dojrzewania, poszukiwania tożsamości w rodzinach wielokulturowych i odmiennych rasowo(''Arilla Sun Down'', 1976; ''Plain City'', 1993). W twórczości Virginii Hamilton, postacie fantastyczne, duchy zmarłych legendarnych przodków, pojawiają się także kiedy podejmuje trudne tematy takie jak przemoc wobec dzieci, problemy rozbitych rodzin (''Sweet Whispers'', ''Brother Rush'', 1982, zdobywca nagrody Boston Globe-Horn Book Award i Coretta Scott King). Virginia Hamilton wydała także biografie oraz spuściznę kilku działaczy politycznych, walczących z kolonialną świadomością (''W. E. B. Du Bois: A Biography'', 1972; ''The Writings of W .E. B. Du Bois'', 1975; ''Paul Robeson: the life and time of a free black man'', 1974) oraz zwykłych, biednych ludzi, zbiegłych niewolników, zmagających się z rasizmem, na tle wojny secesyjnej (''Anthony Burns: The Defeat and Triumph of a Fugitive Slave'', 1988; ''Many Thousand Gone: African Americans from Slavery to Freedom'', 1993).
  
 
Za całokształt twórczości Virginia Hamilton otrzymała międzynarodową nagrodę Han Christian Andresen Award (najwyższe międzynarodowe odznaczenie przyznane autorowi bądź ilustratorowi literatury dziecięcej) oraz nagrodę Laura Ingalls Wilder za wkład w amerykańską literaturę dla dzieci. Stowarzyszenie American Library Association w 2010 roku ustanowiło Nagrodę Coretta Scott King-Virginia Hamilton, która jest hołdem złożonym dla zmarłej Virginia Hamilton za jakość i wielkość jej wkładu poprzez literaturę dla dzieci i młodzieży na kształtowanie świadomości wielokulturowej i wieloetnicznej kolejnych pokoleń, szczególne jej skupienie na edukowaniu o życiu, historii i tradycji Afroamerykanów.  
 
Za całokształt twórczości Virginia Hamilton otrzymała międzynarodową nagrodę Han Christian Andresen Award (najwyższe międzynarodowe odznaczenie przyznane autorowi bądź ilustratorowi literatury dziecięcej) oraz nagrodę Laura Ingalls Wilder za wkład w amerykańską literaturę dla dzieci. Stowarzyszenie American Library Association w 2010 roku ustanowiło Nagrodę Coretta Scott King-Virginia Hamilton, która jest hołdem złożonym dla zmarłej Virginia Hamilton za jakość i wielkość jej wkładu poprzez literaturę dla dzieci i młodzieży na kształtowanie świadomości wielokulturowej i wieloetnicznej kolejnych pokoleń, szczególne jej skupienie na edukowaniu o życiu, historii i tradycji Afroamerykanów.  

Wersja z 21:14, 17 gru 2017

Virginia Hamilton (urodziła się 12 marca 1936 w Yellow Spring, Ohio, zmarła 19 lutego 2002 w Dayton, Ohio)- afroamerykańska autorka książek dla dzieci. Napisała 41 książek różnych gatunkowo, od osadzonych w folklorze, przez biograficzne, po sciene-fiction, które zostały przetłumaczone na wiele języków świata. Swoją twórczością głęboko zakorzenioną w kulturze afroamerykańskiej wniosła nieprzeceniony wkład w dziedzinę literatury dla dzieci. Jej książki są wyrazem troski o pamięć pokoleniową i dziedzictwo bogatej kultury etnicznej Afroamerykanów. Jej powieści są swoistym hołdem złożonym afroamerykańskiej tradycji oralnej. Literaccy krytycy jej twórczości, nazwali ją dokumentalistką oraz kolekcjonerem opowiadań o afroamerykańskim doświadczeniu dorastania. Sama Virginia określiła swoją literaturę jako "literaturę wyzwoleńczą”, podkreślającą doświadczenia zwykłych Afroamerykanów. Pisząc swoje powieści przeczesywała archiwa do wczesnych manuskryptów z dawno zapomnianymi piosenkami, zagadkami, anegdotami, baśniami, mitami i legendami. Przenosząc wyrafinowany styl faulknerowski do literatury dla dzieci, zmieniła jej wydźwięk, dla kolejnych pokoleń czytelników. Virginia Hamilton była najmłodszą z pięciorga dzieci Kennetha Jamesa i Etty Belle (z domu Perry). Dorastała na małej farmie niedaleko Yellow Springs, w stanie Ohio. W otoczeniu licznej rodziny i kuzynostwa z zachwytem oddawała się obserwacji okolic wiejskiej Ameryki, słuchaniu jej dźwięków, chłonięciu zapachów. Te fascynacje jako osoba już dorosła, przeniosła na karty swoich opowieści dla dzieci. Prawdopodobnie największy wpływ na literacką twórczość Virginii miał fakt, że jej rodzice byli wspaniałymi gawędziarzami, jak również to, że zachęcali córkę do częstego czytania i pisania. Virginia zapamiętała przekazywane jej przez mamę opowieści dziadka Leviego Perry, który jako dziecko, zdołał uciec z niewoli ze Stanu Wirginia. W ucieczce towarzyszyło mu około 50 000 niewolników, którzy przekraczając rzekę Ohio, wspomagani przez Indian Shawnee oraz białych abolicjonistów, osiedlali się na terenach starej podziemnej kolei. Virginia w swoich powieściach oddaje przeżycia owych ukrywających się niewolników, co po dzień dzisiejszy, u młodych czytelników, wywołuje wzruszenie nad ich losem. Virginia wielokrotnie wspominała słowa dziadka przekazane jej w opowieściach matki „opowiem Ci jak uciekłem z niewoli (…) aby niewolnictwo nigdy Cię nie spotkało", zdając sobie sprawę jak ważna część kulturowego dziedzictwa została jej przekazana. Warto wspomnieć, że imię Virginia zostało nadane pisarce na cześć dziadka i jego miejsca urodzenia –stanu Virginia.

Virginia ukończyła szkołę średnią i otrzymała stypendium w Antioch College w Yellow Springs. W 1956 roku przeniosła się na Ohio State University w Columbus i studiowała literaturę i twórcze pisanie. Była pierwszą osobą w rodzinie która ukończyła studia. W 1960 roku poślubia poetę i autora książek dla dzieci Arnolda Adoffema. W 1969 roku przeniosła się z wraz rodziną z powrotem do Yellow Springs w stanie Ohio. Tak jak przez całe życie pola uprawne w południowo-zachodnim stanie Ohio były domem dla rodziny jej matki, tak później stały się dla założonej przez Virginię rodziny.

Virginia Hamilton była pierwszą afroamerykańska pisarką, która wstąpiła na szczyt amerykańskiego krajobrazu literackiego. Większość jej zbiorów afroamerykańskiego folkloru oraz opowieści o wyzwoleniu z czasów niewolnictwa, uzyskała prestiżowe nagrody. Pierwsza powieść Zeely, wydana w 1967 otrzymała Nagrodę Nancy Bloch. Powieść ukazała się w czasach, gdy większość książek poświęconych doświadczeniu Afroamerykanów zajmowała się kwestiami takimi jak segregacja rasowa i ubóstwo. Książka ukazywała różnorodność rasową w sposób, który był nietypowy w przypadku książek dla dzieci - tj. nie jako zagadnienie do konfrontacji, ale jako naturalny aspekt życia. Powieść przedstawiała historię dziewczyny, która latem, przebywając na farmie wuja, jest urzeczona tajemniczą, lokalną kobietą, która, jak wierzy, jest królową Watusi. Z kolei opublikowana w 1971 roku The Planet of Junior Brown, uzyskuje nagrodę Lewisa Carrolla Shelfa, a 1997 roku ukazuje się ekranizacja na podstawie tejże powiesić w reżyserii Clementa Virgo. Za powieść wydaną w 1974 roku MC Higgins, the Great, która zgłębiała doświadczenia Afroamerykańskich nastolatków w Appalachach, pamięć głównego bohatera o czasach niewolnictwa, mimo niemalże stu lat od jego zniesieniu, autorka uzyskała Medal Newber, jednocześnie stając się pierwszym czarnoskórym autorem, który owo odznaczenie otrzymał. Książka zdobyła także nagrody: National Book Award, Lewisa Carrolla Shelf Award, Boston Globe- Horn Book Award i New York Times Award dla najlepszej książki roku dla dzieci. W kolejnych latach 1978-1981 ukazuje się trylogia fantastyczna Justice and Her Brothers (Greenwillow; Dustland; The Gathering).

Virginia Hamilton całą swoją twórczością literacką dążyła do edukowania czytelników o polityce rasowej i czasach niewolnictwa w Ameryce. Większość jej powieści i opowiadań dla dzieci i młodzieży, sięga korzeniami tradycyjnych baśni, mitów i legend afrykańskich (Bruh rabbit and the tar baby girl, 2003; Wee Winnie Witch's Skinny, 2004; Drylongso, 1992; Jaguarundi, 1995; The girl who spun gold, 2000), Wee Winnie Witch`s Skinny: an original africanamerican scare tale, 2004). Część tzw. „czarnego” folkloru przedstawia także w The People Could Fly: American Black Folktales (1985, zbiór legend zdobył nagrodę Coretta Scott King Award), w przepięknie ilustrowanym zbiorze wielokulturowych opowieści z całego świata The Dark Way: Stories from the Spirit World (1990) oraz bajkach i legendach zwierzęcych (When birds could talk& bats could sing: the adventures of brush sparrow, sis wren and their friends, 1996; A Ring of Tricksters: Animal Tales from America, the West Indies, and Africa, 1997). O obchodach tradycyjnych świąt Bożego Narodzenia w Afroamerykańskiej rodzinie w stanie Ohio opowiada dzieciom w The Bells of Christmas, 1989. W konwencji gatunkowej realizmu magicznego, w kilku powieściach podejmuje kwestie dojrzewania, poszukiwania tożsamości w rodzinach wielokulturowych i odmiennych rasowo(Arilla Sun Down, 1976; Plain City, 1993). W twórczości Virginii Hamilton, postacie fantastyczne, duchy zmarłych legendarnych przodków, pojawiają się także kiedy podejmuje trudne tematy takie jak przemoc wobec dzieci, problemy rozbitych rodzin (Sweet Whispers, Brother Rush, 1982, zdobywca nagrody Boston Globe-Horn Book Award i Coretta Scott King). Virginia Hamilton wydała także biografie oraz spuściznę kilku działaczy politycznych, walczących z kolonialną świadomością (W. E. B. Du Bois: A Biography, 1972; The Writings of W .E. B. Du Bois, 1975; Paul Robeson: the life and time of a free black man, 1974) oraz zwykłych, biednych ludzi, zbiegłych niewolników, zmagających się z rasizmem, na tle wojny secesyjnej (Anthony Burns: The Defeat and Triumph of a Fugitive Slave, 1988; Many Thousand Gone: African Americans from Slavery to Freedom, 1993).

Za całokształt twórczości Virginia Hamilton otrzymała międzynarodową nagrodę Han Christian Andresen Award (najwyższe międzynarodowe odznaczenie przyznane autorowi bądź ilustratorowi literatury dziecięcej) oraz nagrodę Laura Ingalls Wilder za wkład w amerykańską literaturę dla dzieci. Stowarzyszenie American Library Association w 2010 roku ustanowiło Nagrodę Coretta Scott King-Virginia Hamilton, która jest hołdem złożonym dla zmarłej Virginia Hamilton za jakość i wielkość jej wkładu poprzez literaturę dla dzieci i młodzieży na kształtowanie świadomości wielokulturowej i wieloetnicznej kolejnych pokoleń, szczególne jej skupienie na edukowaniu o życiu, historii i tradycji Afroamerykanów.

W jednym z wywiadów Virginia Hamilton powiedziała, „co roku publikowanych jest 5000 nowych książek dla dzieci, ale może tylko 40 z nich to książki afroamerykańskie”. Stąd też Virginia, użyczyła swojego imienia cyklicznej, odbywającej się raz do roku konferencji poświęconej wielokulturowej literaturze dziecięcej Virginia Hamilton Conference na Kent State University. Już przez trzy dekady w trakcie konferencji, poznać można dorobek pisarzy, którzy poszli za jej przykładem uzupełniając niedobory w literaturze skupionej na doświadczeniach etnicznych.

Virginia Hamilton który zmarł w 2002 roku w wieku 67 lat po długiej walce z rakiem piersi.


Literatura:

  1. http://www.ala.org/awardsgrants/coretta-scott-king-virginia-hamilton-award-lifetime-achievement
  2. http://www.literature.at/viewer.alo?objid=14769&viewmode=fullscreen&rotate=&scale=3.33&page=81
  3. http://www.nytimes.com/2002/02/20/arts/virginia-hamilton-writer-for-children-is-dead-at-65.html
  4. http://www.virginiahamilton.com
  5. https://blog.bookstellyouwhy.com/six-things-you-didnt-know-about-virginia-hamilton
  6. https://www.biography.com/people/virginia-hamilton-21106647
  7. https://www.britannica.com/biography/Virginia-Hamilton
  8. https://www.kent.edu/virginiahamiltonconference/annual-conference
  9. https://www.scholastic.com/teachers/authors/virginia-hamilton/


Autorka hasła:

dr Anna Józefowicz, Uniwersytet w Białymstoku