Rysunek małego dziecka/bazgrota – hasło otwarte

Z Encyklopedia Dzieciństwa
Wersja z dnia 23:30, 2 sty 2016 autorstwa Admin (dyskusja | edycje)

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Bazgrota, dotyczy trzech pierwszych lat życia i rozumiana jest jako środek ekspresji swobodnej. Pierwsze rysunki dziecka to kreski, kropki, później owale. Nie uwrażliwiony dorosły wydaje się, że „nic nie rozumie”, natomiast dziecko za pomocą ołówka uwidacznia rytm odczuwany w swoim ciele oraz przeżycia związane ze światem. Ważnym poglądem dotyczącym rysunku małego dziecka jest, przywoływana przez J.Piageta, uwaga G.-H. Luqueta, że dziecko zaczyna rysowanie od tego, co wie o świecie, co myśli, nie zaś od tego, co widzi. Wynikają stąd określone przesłanki pedagogiczne – dostęp dziecka do czystej kartki, zainteresowany lecz nie ingerujący dorosły. Dziecko „rysuje całym sobą”, angażując sferę poznawczą, emocjonalną, spostrzeżeniową, fizyczną swojej osobowości. Jest skoncentrowane i ciekawe. W literaturze używane jest sformułowanie: sztuka dziecka, twórczość plastyczna dziecka. Bazgrota jest pięknym rysunkiem, „naturalnie naiwnym”.

Kieszonka:
Zagadnienia pokrewne:
  • wyobraźnia wychowawcy, pobudzona i bogata;
  • obserwacja aktywności rysunkowej dziecka;
  • etapy rozwoju rysunku dziecka.

Do przemyślenia:

  • nie warto „ulepszać” wyglądu dziecięcych bazgrot;
  • czysta kartka zamiast szablonów w rysowaniu.

Bibliografia

  1. Cibor R. (2000), Potencjał twórczy dziecka, w : Dymara B. (red.), Dziecko w świecie sztuki, „Impuls”, Kraków.
  2. Gloton R.,Clero C.(1985), Twórcza aktywność dziecka, WSiP, Warszawa.
  3. Szuman S. (1990), Sztuka dziecka, WSiP, Warszawa.
  4. Wallon P., Cambier A. Engelhart D. (1993), Rysunek dziecka, WSiP, Warszawa.
  5. Weismann-Arcache C. (2001), Du gribouillage au dessin figuratif, “Le Journal de Professionnel de l’Enfance”, nr 13.
  6. Telka L. (2009), Przekształcanie przestrzeni społecznej placówki. Studium społeczno-pedagogiczne na przykładzie żłobków, Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.


Autorka hasła:

dr hab. Lucyna Telka prof. UŁ, Uniwersytet Łódzki